سفر، شادی واقعی

چرا تا پولی به‌دست می‌آوریم، سریع به سمت مراکز خرید روانه می‌شویم؟ درست است، با هر خرید کمی خوشحال‌تر می‌شویم ولی طولی نخواهد کشید که این احساس رضایت و لذت فروکش کند. آن‌وقت چه؟ بیائید یک بار برای همیشه به این سوال که چه چیزی واقعا شما را خوشحال می‌کند پاسخ دهیم: ” سفر”

آن‌طور که به نظر می‌رسد اساسی‌ترین مانع خوشحالی انسان، عادت است.

بله، عادت می‌کنیم. به چیزهای جدیدی که می‌خریم عادت می‌کنیم و در زندگی روزمره‌مان گم می‌شوند.

این‌جاست که سطح رضایت ما از زندگی هم پائین می‌آید.

چاره چیست؟ باید خرید کنم! و این چرخه مدام تکرار خواهد شد.

بسیار سفر باید

تحقیقات دانشگاه کرونل راه‌حل‌هایی برای شکستن این چرخه پیشنهاد می‌دهد.

توماس گیلویچ، استاد روانشناسی، ثابت کرده است خرید چیزهایی که می‌خواهیم و سفر کردن، هر دو به یک اندازه انسان را خوشحال می‌کنند. ولی میزان خوشحالی ما از خرید چیزهایی که می‌خواهیم، به مرور زمان کاهش می‌یابد درحالی‌که خاطره سفری که تجربه می‌کنیم، برای مدت زمان طولانی باعث آزاد شدن هورمون‌های ایجاد احساس شادی در می‌شود.

سفر کردن، تجربه‌های جدید، و حتی ورزش‌های هیجان‌انگیز، همه این‌ها ایده‌های بسیار عالی برای ایجاد احساس شادی هستند.

ماشین جدید، لباس جدید، تلفن همراه جدید، همه این‌ها به مرور زمان در زندگی روزمره ما گم می‌شوند.

ممکن تاریخ مصرفشان به پایان برسد و دیگر قابل استفاده نباشند و یا حتی از مد بیافتند!

ولی خاطره تجربه‌های جدید، تبدیل به دلیل شادی واقعی می‌شود و در تمام طول زندگی با ما خواهد بود.

برگرفته از: fastcoexist

درباره هواپیما بیشتر بدانیم

همه ما وقتی بچه بودیم و برای اولین بار یک هواپیما را از نزدیک دیدیم، بدون شک این سوال برای‌مان مطرح شد که “چطور چنین ماشین بزرگی می‌تونه پرواز کنه؟”

حال که بزرگ شده‌ایم یک سری جواب‌های کلی برای این سوأل در ذهن داریم.

ولی ماهیت سفرهای هوایی برای خیلی از مردم هنوز ناشناخته باقی مانده است.

ما در این‌جا اطلاعات جالبی درباره سفرهای هوایی در اختیارتان قرار می‌دهیم که به احتمال زیاد از آن‌ها بی‌اطلاع هستید.

هواپیماها می‌توانند در برابر رعدوبرق، مقاومت کنند.

طبق آمار، رعدوبرق هر ساله به هواپیماها برخورد می‌کند.

ولی چنین اتفاقاتی معمولاً عواقب خطرناکی به‌دنبال ندارد.

چون هواپیماهای جدید لایه‌ای دارند که از آن‌ها در برابر تأثیرات خطرناک رعدوبرق محافظت می‌کند.

چیزی به‌نام “امن‌ترین صندلی هواپیما” وجود ندارد.

نتایج تحقیقات انجام شده توسط تایم نشان داده است احتمال نجات از یک سانحه هوایی درصورتی‌که مسافر نزدیک قسمت انتهایی هواپیما نشسته باشد، بیشتر است.

با این حال، مطابق اطلاعات اداره هوانوردی فدرال آمریکا، چیزی به‌نام “امن‌ترین صندلی هواپیما” وجود ندارد.

در موقعیت‌های اضطراری همیشه متغیرهای پیش‌بینی نشده فراوانی وجود دارند.

برخی هواپیماها، محلی برای استراحت خدمه پرواز دارند.

در پروازهای طولانی، ممکن است خدمه پرواز مجبور شوند 16 ساعت کار کنند.

در برخی هواپیماها برای تأمین رفاه خدمه پرواز، خوابگاهی در نظر گرفته شده است که ظرفیت 6-10 نفر را دارد.

اگر یکی از موتورهای هواپیما از کار افتاد، هواپیما هنوز می‌تواند با موتور دیگر به مقصد برسد.

احتمال از کار افتادن موتور هواپیما برای هر مسافری دلهره‌آور است.

هواپیماهای جدید برای رویارویی با این موقعیت آماده‌اند.

اگر یکی از موتورهای‌شان از کار بیافتد، هنوز می‌توانند با موتور دیگر به نزدیک‌ترین فرودگاه برسند.

چرا هنگام نشستن و برخاستن هواپیما، چراغ‌ها خاموش می‌شوند و پوشش پنجره‌ها باید باز باشد؟

وقتی هواپیما در هوای تاریک از زمین برمی‌خیزد و یا بر زمین می‌نشیند، چراغ‌ها همیشه خاموش هستند.

این کار برای اطمینان از این مسئله است که در صورت بروز حادثه و در موقعیت‌های اضطراری، چشم‌های مسافرها و خدمه پرواز به تاریکی عادت کرده باشد.

این کار باعث می‌شود همه سریع‌تر موقعیت را دریابند و سریع‌تر حرکت کنند.

پوشش پنجره‌ها نیز دقیقاً به همین دلیل باید باز باشد. چشم‌های مسافرها به نور طبیعی خارج از هواپیما عادت خواهد کرد.

این کار هم‌چنین باعث می‌شود خدمه پرواز بتوانند موقعیت‌های اضطراری را ارزیابی کرده و تصمیم بگیرند خروجی اضطراری مسافرها از کدام سمت هواپیما امن‌تر خواهد بود.

سیگار کشیدن در هواپیما ممنوع است. پس چرا در دستشویی‌های هواپیما، زیرسیگاری تعبیه شده است؟

متخصصان سفرهای هوایی بر این باورند که با وجود ممنون بودن کشیدن سیگار در هواپیما، باز هم مسافرهایی هستند که تلاش خواهند کرد پنهانی سیگار بکشند.

بنابراین برای جلوگیری از انداختن ته‌سیگار در دستشویی و خطر آتش‌سوزی، در داخل دستشویی‌ها زیرسیگاری تعبیه شده است.

البته این بدان معنا نیست که ارزش امتحان کردن را دارد.

تمامی دستشویی‌ها به حس‌گرهای دود مجهز هستند.

مسافرهایی که خلاف قوانین عمل کنند جریمه شده و برای همیشه از استفاده از خطوط هوایی محروم خواهند شد.

چرا غذاهای هواپیما، بی‌مزه هستند؟

غذاهای هواپیما معمولاً طعم خوبی ندارند ولی این مسئله به هیچ وجه تقصیر خطوط هوایی نیست.

کمبود رطوبت و فشار، حساسیت حس‌گرهای چشایی ما را کم می‌کند.

تحقیقات نشان داده است در این شرایط انسان توانایی چشیدن طعم‌های شیرین و شور را تا 30% از دست خواهد داد.

چرا در پنجره‌های هواپیما، یک سوراخ وجود دارد؟

پنجره‌های هواپیما در واقع از سه پنل و لایه مختلف اکرلیک ساخته شده‌اند تا توانایی مقاومت در برابر فشار و دماهای مختلف ارتفاع‌های متفاوت را داشته باشند.

سوراخ کوچکی که در پنل میانی و پنل خارجی پنجره وجود دارد، فشار بین پنل‌ها را متعادل می‌سازد و از شکستن پنجره جلوگیری می‌کند. هم‌چنین از یخ‌زدن و یا ذوب شدن پنجره جلوگیری می‌کند.

ماسک‌های اکسیژن اضطراری تنها 15 دقیقه کار می‌کنند.

در صورت افت فشار کابین، همه مسافرها باید از ماسک اکسیژن استفاده کنند. ولی اکثر افراد نمی‌دانند ماسک‌های اکسیژن تنها برای مدت 15 دقیقه قابل استفاده هستند.

این 15 دقیقه، مقدار زمان لازم برای پائین آمدن هواپیما تا ارتفاعی است که مسافرها بتوانند بدون استفاده از ماسک اکسیژن، تنفس کنند.

تایر چرخ‌های هواپیما در هنگام نشستن، نمی‌ترکد.

تایر چرخ‌های هواپیما توانایی تحمل 38 تن وزن را دارد.

آن‌ها می‌توانند تعداد 500 فرود با سرعت 280 کیلومتر بر ساعت را تحمل کند.

فشار داخل تایرها 6 برابر فشار داخل تایرهای خودروهای معمولی است.

روش تعویض تایرهای هواپیما نیز دقیقاً مانند روش تعویض تایرهای خودروهای معمولی است.

چرا هواپیماها خطوط سفید در آسمان باقی می‌گذارند؟

در هنگام پرواز، موتورهای هواپیما بخار آب آزاد می‌کنند که وارد اتمسفر سرد می‌شود و در نتیجه خطوط سفید در آسمان بر جای می‌گذارد.

دقیقاً مانند زمانی که می‌توانید بازدم خود را در هوای سرد مشاهده کنید.

برگرفته از: travelandleisure, time

آداب سفر

آشنایی با آداب سفر و مسافرت هیچ‌گاه به ضررتان نخواهد بود. چه بسا خیلی از ما تصور می‌کنیم عاشق سفر هستیم.

دیدن جاهای جدید، کشف راز و رمزها و …. اگر از کسی سوال کنید دوست دارد به مسافرت برود، جوابش قطعاً مثبت است.

اکثر افراد هم تصور می‌کنند با توجه به تعداد کشورهایی که به آن‌ها مسافرت کرده‌اند، مسافران دنیا‌دیده و باتجربه‌‌ای هستند.

ولی فرق بزرگی میان توریست‌هایی که دوست دارند تعطیلات‌شان را در جزایر زیبای استوایی بگذرانند، با مسافران واقعی که به دنبال اکتشافات جدید و شناخت مردم و فرهنگ‌های جدید هستند، وجود دارد.

چه خود را یک توریست نوپا بدانید و چه یک مسافر با‌تجربه، این 18 توصیه در طول سفر به شما کمک بسیاری خواهند کرد.

به خاطر داشته باشید جای جدیدی که به آن مسافرت می‌کنید، خانه شخص دیگری است.

اگر کودکی در سنین خردسالی به مسافرت برود، برایش دشوار است که تشخیص دهد به یک دهکده باستانی در کشوری خارجی آمده و یا شهر‌بازی!

چون تمام آنچه می‌بیند، مردم جدید با لباس‌های غریبه و خنده‌دار هستند.

وقتی چنین کودکی بزرگ می‌شود و قصد سفر می‌کند، عادت‌های معمول خود را به وطن شخص دیگری می‌برد. این کار مشخصاً درست نیست.

اگر با کودک مسافرت می‌کنید، حتماً قبل از رسیدن به مقصد با او درباره کشور جدید و مردمی که در خیابان خواهد دید صحبت کنید.

سعی کنید برای کودک توضیح دهید دنیای ما پر از چیزهای مختلف و متنوع است و مردم جاهای مختلف چه از نظر ظاهر و چه از نظر رفتار و گفتار، با بقیه متفاوتند و همین تفاوت‌ها به دنیای ما زیبایی می‌بخشد.

کودکی که این مسئله را درک کرده باشد، هر کجا که برود با آغوش باز پذیرفته خواهد شد.

قبل از سفر، درباره کشوری که قصد مسافرت به آن‌را دارید کمی تحقیق کنید.

این بدان معنی نیست که زیر‌و‌بم محلی که قصد مسافرت به آن‌را دارید در‌بیاورید.

ولی داشتن یک سری اطلاعات کلی همیشه مفید خواهد بود، اینطور نیست؟

مردم محلی از چه چیزهایی خوش‌شان می‌آید؟

چه چیزهایی را دوست ندارند؟

آیا انعام دادن پذیرفته شده است؟

البته که نمی‌توانید خود‌تان را برای هر موقعیتی که ممکن است پیش بیاید آماده کنید. ولی حداقل سعی کنید از قبل یک سری اطلاعات داشته باشید.

به فرهنگ‌شان احترام بگذارید.

جهان ما با تنوعش است که زیبا می‌شود.

وقتی به کشوری خارجی مسافرت می‌کنید این‌را به یاد داشته باشید.

شاید تعجب کنید ولی ممکن است پوشش شما در یک کشور غریبه پذیرفته شده نباشد.

ممکن است به جایی مسافرت کنید که مردم محلی برای غذا خوردن از دست استفاده می‌کنند نه از قاشق و چنگال.

به همین دلیل است که باید از پیش کمی تحقیق کنید.

به یاد داشته باشید شما تنها یک مسافر هستید. پس سعی کنید به افراد محلی و سنت‌های‌شان احترام بگذارید و آن‌ها را رعایت کنید.

قبل از این‌که از کسی عکس بگیرید، حتماً اول اجازه بگیرید.

این بهترین راه است که به مردم محلی نشان دهید برای آن‌ها احترام قائلید.

در بعضی فرهنگ‌ها مردم محلی اعتقاد دارند هنگامی‌که از آن‌ها عکس گرفته می‌شود، بخشی از روح‌شان را از دست می‌دهند.

این در حالی است که در بعضی جاهای دیگر از شما انتظار دارند وقتی از آن‌ها عکس می‌گیرید، انعام پرداخت کنید.

پس اگر کسی اجازه نداد از او عکس بگیرید ناراحت نشوید.

این مسئله را بپذیرید: در کشور خود‌تان هم ممکن است چنین اتفاقی بیافتد.

چند اصطلاح رایج زبان محلی‌شان را بیاموزید.

حتی اگر تلفظ‌شان برای‌تان دشوار است سعی خود را بکنید.

هیچ‌چیز بدتر از این نیست که در کشور غریبه باشید و نتوانید با مردم محلی ارتباط برقرار کنید.

خجالت نکشید، مردم محلی قطعاً  تلاش شما برای گفتن “سلام” یا “لطفاً” و یا “متشکرم” را ارج می‌نهند.

با مردم جدید آشنا شوید.

مسافران با‌تجربه می‌دانند با‌ارزش‌ترین یادگاری که می‌توانید از سفر‌تان به همراه بیاورید، دوستی است.

کسانی که با شما در تماس بمانند، بسیار بیشتر از یک سوغات ناچیز شما را یاد آن سرزمین خواهند انداخت.

یک دوست محلی سفر شما را خاطره‌انگیز می‌سازد.

حقایق، داستان‌ها و حکایت‌های جالبی از سرزمین‌شان برای‌تان خواهند گفت، با محلی‌های دیگر آشنای‌تان می‌کنند، مناظر خارق‌العاده‌ای را به شما نشان خواهند داد که یک توریست هرگز نخواهد دید.

صنایع دستی محلی بخرید.

راهنماهای تور توریست‌ها را به بازارهای توریستی می‌برند تا بتوانند سوغات و یادگاری‌هایی از محلی که به آن سفر کرده‌اند بخرند.

از راهنمای تورتان بخواهید شما را به یک بازار محلی واقعی ببرد که فرهنگ بومی توسط دستان هنرمند مردم محلی بر صنایع دستی نقش می‌شود.

معمولاً چیزهایی که در چنین مکان‌هایی خریداری می‌کنید، نسبت به آت‌و‌آشغال‌های پلاستیکی که از محبوب‌ترین بازارهای توریستی تهیه می‌کنید، کیفیت بهتری دارند.

در ضمن با خرید صنایع هنری و دستی از بازارهای محلی، از شهر، دهکده و هنر مردم محلی حمایت می‌کنید.

سعی کنید در منزل یک خانواده مهمان‌دوست ساکن شوید.

برای شناخت فرهنگ و سنت‌های یک سرزمین، هیچ‌چیز جای زندگی با یک خانواده مهمان‌دوست را نمی‌گیرد.

به‌علاوه هر جای دنیا که باشید، دستپخت و طعم غذای خانگی چیز دیگری است.

یکی دو روز در منزل یک خانواده ساکن شوید و معنای واقعی فرهنگ و سنت‌های سرزمینی که در آن هستید را دریابید.

غذاهای محلی را امتحان کنید.

اگر قرار است در سرزمین جدید هم در همان رستوران‌های زنجیره‌ای بنشینید و غذا بخورید، دیگر مسافرت چه دلیلی می‌تواند داشته باشد؟!

سخت نگیرید، غذاهای محلی را امتحان کنید.

به مردم محلی نگاه کنید؛ آن‌ها همین غذاها را می‌خورند و حال‌شان هم خوب است.

پس اگر واقعاً دوست دارید بدانید کشورشان چه مزه‌ای است، غذاهای محلی را در همان رستوران‌هایی بخورید که مردم محلی می‌خورند.

عجله نکنید.

یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های توریست و مسافر، هدف‌شان است.

توریست‌ها معمولاً به مکان‌های توریستی و معروف شهر می‌روند تا تعدادی عکس برای صفحه اینستاگرام‌شان بیاندازند.

حتی مهم هم نیست که تنها 10 دقیقه زمان در موزه لوور سپری کرده باشند، چه کسی خواهد فهمید، نه؟

نفس عمیق بکشید و از لحظه لذت ببرید.

برنامه روزانه‌تان را بازنگری کنید. سعی کنید برنامه روزانه‌تان کمتر فشرده باشد و بیشتر لذت ببرید.

اگر چیزی مطابق برنامه فوق‌العاده‌تان پیش نرفت، خوب نرفت!

هر چیزی ممکن است اتفاق بیافتد. حتی ممکن است کیف پول‌تان را گم کنید.

حتی در چنین لحظاتی سعی کنید مثبت بیاندیشید. این هم بخشی از ماجراجویی شماست.

انعطاف‌پذیر باشید.

حتی اگر تصور می‌کنید همه چیز را خیلی عالی برنامه‌ریزی کرده‌اید، باز هم هر اتفاقی ممکن است بیافتد!

سعی نکنید برنامه‌تان را قدم به قدم پیش ببرید.

کمی انعطاف داشته باشید. اگر دوست دارید جایی بروید یا کاری را بکنید که در برنامه‌تان نیست، درنگ نکنید، انجامش دهید.

برنامه‌ها می‌توانند به شدت کسل‌کننده و خسته‌کننده باشند و شما هم زمان کمی دارید. بنابراین سعی کنید بیشترین لذت را ببرید.

خودتان را گم‌و‌گور کنید!

نقشه را در جیب‌تان بگذارید و به راه رفتن ادامه دهید.

ممکن است خود را در مکان ناشناخته‌ای بیابید ولی به‌تان خوش خواهد گذشت.

به یاد داشته باشید همه چیز به خوبی پیش خواهد رفت و اتفاق بدی نخواهد افتاد.

از این شانس خارق‌العاده برای سیر و سیاحت شهر استفاده کنید.

خواهید دید حتی کوچک‌ترین شهرها هم از آنچه در نقشه می‌بینید، بسیار جالب‌تر هستند.

نترسید، ولی اگر احساس ناراحتی می‌کنید از شخصی کمک بخواهید. در اکثر مواقع افراد محلی رفتار دوستانه‌ای دارند.

سعی کنید تنها مسافرت کنید.

وقتی گروهی مسافرت می‌کنید، ممکن است خیلی چیزها را از دست بدهید چون راهنماهای تور، مراقب شما هستند و از شما در برابر خطرات و اتفاقات غیرعادی محافظت می‌کنند.

ولی در نظر داشته باشید کل تور طبق سلیقه شخص دیگری برنامه‌ریزی شده، این‌طور نیست؟

پس چرا سعی نمی‌کنید با دوست‌تان یا حتی تنهایی به مسافرت بروید؟

با این کار درک بهتری از فرهنگ سززمین غریبه خواهید داشت و می‌توانید هر مقصدی که دوست دارید انتخاب کنید.

به کسی متعهد نخواهید بود و مجبور نیستید کل روز به یک  مجسمه‌‌ احمقانه که اعضای گروه برای دیدن آن لحظه‌شماری می‌کرده‌اند زل بزنید!

به‌علاوه، برنامه‌ریزی برای سفر بدون آژانس‌های مسافرتی، مقرون به صرفه‌تر است.

جاهایی که محبوبیت کمتری دارند انتخاب کنید.

ما درباره جاده خاصی صحبت نمی‌کنیم، منظورمان مقصد است.

بیائید این‌طور به قضیه نگاه کنیم.

در شهر محل زندگی‌تان هم محل‌هایی هستند که ابداً جاذبه توریستی به شمار نمی‌آیند. ولی شما عاشق سرزدن به آن مکان‌ها هستید، این‌طور نیست؟

چنین مکان‌هایی در گوشه و کنار جهان منتظر شما هستند تا راز و رمز‌های‌شان را کشف کنید.

بهترین چیزهای جهان، مجانی در اختیارمان هستند.

در خیابان‌های پر پیچ و خم قدم بزنید.

از کوه‌ها بالا بروید.

در اقیانوس شنا کنید.

این احساس‌های ناب و فراموش‌نشدنی مجانی هستند.

به یک پارک بروید و افراد محلی و کودکان‌شان را در حال بازی کردن تماشا کنید.

احتمالاً پول زیادی خرج کرده‌اید تا به این‌جا برسید. از چیزهایی که هنوز مجانی هستند لذت ببرید.

مقصد رویایی‌تان ممکن است در واقعیت با آن‌چه تصورش را می‌کنید متفاوت باشد!

حال برنامه‌ریزی تعطیلات رویایی‌تان هستید؟

احتمالاً ساحلی با شن‌های نرم و سفید و دریایی آبی را در نظر دارید که بتوانید روی شن‌ها لم بدهید و کتاب‌تان را بخوانید و از منظره اقیانوس لذت ببرید.

خیلی هم عالی.

ولی چیزی که باید بدانید این است که میلیون‌ها کارمند خسته دیگر هم همین تعطیلات را در ذهن دارند.

در نهایت چیزی که با آن مواجه خواهید شد، ساحلی بسیار شلوغ و پر‌سر‌و‌صداست که امکان ندارد بتوانید در آن مطالعه کنید.

شما تنها کسی نیستید که فکر چنین سفری را در ذهن می‌پرورید. اگر واقعاً چنین مسافرتی مدنظرتان نیست، در انتخاب مقصد تجدیدنظر کنید.

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی!

شما می‌توانید یک مسافر دنیادیده و یا توریستی باشید که اولین سفرش را تجربه می‌کند.

بهترین کاری که می‌توانید بکنید این است: بزنید به جاده!

ما در سیاره‌ای شگفت‌انگیز و پر از رمز و راز  زندگی می‌کنیم.

هیچ‌کس نمی‌تواند در طول زندگی‌اش تمام دنیا را ببیند.

ولی حداقل می‌توانیم با برداشتن اولین قدم، تلاشمان را بکنیم.